VERVALLEN / Emotional detox: The seven deadly sins I
Objectnummer2000.0081
TitelVERVALLEN / Emotional detox: The seven deadly sins I
Vervaardiger Marc Quinn
BeschrijvingTot het eind van de jaren negentig werkte Quinn bijna uitsluitend met zijn eigen lichaam. Dit werk is daarvan een voorbeeld. De beeldengroep geïnspireerd op de zeven doodzonden uit de katholieke leer: lust, vraatzucht, afgunst, boosheid, traagheid, gierigheid en ijdelheid. De keuze voor lood verwijst naar het zuiveringsproces waarmee de alchemisten van lood goud probeerden te maken. Het is een metafoor voor het geestelijke zuiveringsproces en Quinns emotionele nood in de strijd tegen zijn toenmalige alcoholverslaving.
Verschillende houdingen met bepaalde uitdrukkingen en emoties, vormen de basis voor de serie Emotional Detox: The Seven Deadly Sins. De zeven beelden uit de serie zijn gebaseerd op het eigen lichaam van de kunstenaar Marc Quinn. Hij maakte de torso’s na een zorgvuldige selectie van houdingen en onderdelen van zijn lichaam. De beelden zijn gegoten in lood en afgemaakt met druipsporen van blauwe was. De torso’s lijken een staat van ontbinding weer te geven: met losse ledematen, scheuren en sneden. Daarnaast worden onvolmaaktheden, die optreden bij het proces van gieten, benadrukt door ze niet weg te poetsen of te verstoppen. Het werk is van persoonlijke betekenis voor Quinn, maar verwijst ook naar universele waarden.
Het eerste deel van de titel, Emotional Detox, verwijst naar het emotionele proces van ontgiften: Quinn probeerde zich namelijk te bevrijden van een alcoholverslaving. De keuze van het materiaal lood is allereerst een verwijzing naar het materiaal waarmee alchemisten van lood probeerden goud te maken, maar het is tevens een metafoor voor het geestelijke zuiveringsproces en Quinns emotionele nood in de strijd tegen zijn toenmalige alcoholverslaving.
Het tweede deel van de titel, The Seven Deadly Sins, refereert naar de zeven doodzonden uit de katholieke leer, door Thomas van Aquino geformuleerd: lust, vraatzucht, afgunst, boosheid, traagheid, gierigheid en ijdelheid. Toch zijn de sculpturen geen letterlijke vertaling van deze symboliek.
Feitelijk zijn de zeven beelden, klassieke borstbeelden bekend binnen de kunstgeschiedenis. Door kunsthistorici wordt regelmatig verwezen naar de kunsthistorische traditie van Honoré Daumier, Xavier Messerschmidt, George Grosz en Arnulf Rainer, die bekend zijn vanwege de kenmerkende de karakterkoppen en verwrongen gezichten. De Duitse beeldhouwer Xavier Messerschmidt (1736-1783) besloot een reeks van 64 verwrongen gezichtsuitdrukkingen van de ‘mens’ te maken, gebaseerd op zijn eigen grimassen. Hij had ernstige maagklachten. Om daar iets aan te doen kneep hij zichzelf onder zijn rechterrib, en zag in een spiegel de grimassen die hij trok van de pijnscheuten.
Verschillende houdingen met bepaalde uitdrukkingen en emoties, vormen de basis voor de serie Emotional Detox: The Seven Deadly Sins. De zeven beelden uit de serie zijn gebaseerd op het eigen lichaam van de kunstenaar Marc Quinn. Hij maakte de torso’s na een zorgvuldige selectie van houdingen en onderdelen van zijn lichaam. De beelden zijn gegoten in lood en afgemaakt met druipsporen van blauwe was. De torso’s lijken een staat van ontbinding weer te geven: met losse ledematen, scheuren en sneden. Daarnaast worden onvolmaaktheden, die optreden bij het proces van gieten, benadrukt door ze niet weg te poetsen of te verstoppen. Het werk is van persoonlijke betekenis voor Quinn, maar verwijst ook naar universele waarden.
Het eerste deel van de titel, Emotional Detox, verwijst naar het emotionele proces van ontgiften: Quinn probeerde zich namelijk te bevrijden van een alcoholverslaving. De keuze van het materiaal lood is allereerst een verwijzing naar het materiaal waarmee alchemisten van lood probeerden goud te maken, maar het is tevens een metafoor voor het geestelijke zuiveringsproces en Quinns emotionele nood in de strijd tegen zijn toenmalige alcoholverslaving.
Het tweede deel van de titel, The Seven Deadly Sins, refereert naar de zeven doodzonden uit de katholieke leer, door Thomas van Aquino geformuleerd: lust, vraatzucht, afgunst, boosheid, traagheid, gierigheid en ijdelheid. Toch zijn de sculpturen geen letterlijke vertaling van deze symboliek.
Feitelijk zijn de zeven beelden, klassieke borstbeelden bekend binnen de kunstgeschiedenis. Door kunsthistorici wordt regelmatig verwezen naar de kunsthistorische traditie van Honoré Daumier, Xavier Messerschmidt, George Grosz en Arnulf Rainer, die bekend zijn vanwege de kenmerkende de karakterkoppen en verwrongen gezichten. De Duitse beeldhouwer Xavier Messerschmidt (1736-1783) besloot een reeks van 64 verwrongen gezichtsuitdrukkingen van de ‘mens’ te maken, gebaseerd op zijn eigen grimassen. Hij had ernstige maagklachten. Om daar iets aan te doen kneep hij zichzelf onder zijn rechterrib, en zag in een spiegel de grimassen die hij trok van de pijnscheuten.
Datum 1994 - 1994
Vervaardiging periode20e eeuw
Objectnaambeeldhouwwerken (beeldmateriaal)
Objectcategoriebeeldhouwwerken (beeldmateriaal)
Formaat
- hoogte: 80 cm
breedte: 65 cm
diepte: 35 cm